اثربخشی روان‌درمانی مذهبی معنوی با تأکید بر دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه بر نگرش به بیماری و سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان

پیش‌زمینه و هدف: سرطان به درجات مختلفی در ابعاد گوناگون زندگی بیماران مبتلا به سرطان تأثیرات منفی می­گذارد. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روان‌درمانی مذهبی – معنوی با تأکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه بر نگرش به بیماری و سلامت روان در بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز بود. مواد و روش کار: در یک طرح تجربی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه مداخله (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تخصیص یافتند. گروه مداخله 6 جلسه مداخله روان‌درمانی مذهبی – معنوی با تأکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه را به‌صورت گروهی 90 دقیقه­ای، هفته‌ای 2 جلسه دریافت کرد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و هیلر و مقیاس نگرش به بیماری کلنر بود، که در دو مرحله‏ی ‏قبل از مداخله و پایان مداخله تکمیل شدند. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‏ها ‏آمار توصیفی و برای تعیین سطح معنی‌داری از آزمون)ANCOVA01/0P< ( استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون­های تجزیه‌و‌تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که روان‌درمانی مذهبی- معنوی با تأکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه باعث افزایش سلامت روان (005/0 P<) و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری (002/0 P<) در افراد گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس‌آزمون شد و تفاوت آن معنی‌دار بود. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مثبت این مداخله در بهبود سلامت روان و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری، می‏توان گفت که این مداخله برای بیماران مبتلا به سرطان در کنار درمان­های دیگر می­تواند مناسب باشد و پیشنهاد می­شود از آن به‌عنوان رویکرد درمانی در بیمارستان‌ها و مراکز مشاوره استفاده شود.